METTRE FIN À (ทำให้จบ ทำให้สิ้นสุด) LA BARBARIE (ความโหดร้าย ป่าเถื่อน) EN CHINE ET AU VIETNAM
La cruauté (ความโหดร้าย) avec laquelle les chiens et les chats destinés à (ที่มีไว้เพื่อ) la consommation (กินเป็นอาหาร) sont traités (ถูกกระทำ ถูกปฏิบัติต่อกัน) en Chine et au Vietnam est intolérable (รับไม่ได้ ทนไม่ได้). Les enquêtes (การสำรวจ) menées (ดำเนินการ) dans ces pays sont accablantes (น่าตระหนกตกใจ). Comme tous les animaux, nos compagnons (เพื่อนคู่กาย) à quatre pattes (สี่ขา) méritent (สมควรได้รับ), dans ces pays aussi, d’être traités (การปฏิบัติต่อกัน) avec respect (ด้วยความเคารพ). One Voice accompagne (ไปพร้อมกับ สนับสนุน) les militants (ผู้รณรงค์) locaux afin que (เพื่อ) les gouvernements adoptent (รับ ลงมติรับ) une réglementation (กฎระเบียบ) assurant (ที่ช่วยให้มั่นใจว่าจะนำไปสู่) leur protection (การปกป้องคุ้มครอง).
En Asie, manger du chien ou du chat fait partie de (เป็นส่วนหนึ่ง) la tradition culinaire (วัฒนธรรมด้านอาหาร). Si certains pays l’ont interdite (ห้าม), comme Hong Kong depuis 1950, Taiwan ou les Philippines, la Chine et le Vietnam, notamment, la perpétuent (ยังคงมีอยู่อย่างต่อเนื่อง ยังคงรักษาไว้ ในที่นี้คือวัฒนธรรมการกินสุนัขและแมว). Pour la justifier (เพื่อทำให้การกินเนื้อสุนัขและแมวเป็นเรื่องที่รับได้), ils avancent (ยกขึ้นมาเน้น) un certain nombre de croyances (ความเชื่อ), sans (ปราศจาก)fondements (หลักฐาน) scientifiques (ทางวิทยาศาสตร์) reconnus (ที่เป็นที่ยอมรับ), sur les bienfaits (ข้อดี ผลดี) de la consommation de viande de chiens et de chats pour la santé humaine (สุขภาพมนุษย์).
www.one-voice.fr
