11% des enfants somnolent (มีอาการง่วง สลึมสลือ ครึ่งหลับครึ่งตื่น) la journée (เวลากลางวัน) (merci Enfant.com)

Bâillement (หาว), yeux rouges… (ตาแดง) à l’occasion de (เนื่องในโอกาส) la 11e Journée du sommeil (งานวันนอนหลับแห่งชาติ), l’Institut national du sommeil et de la vigilance (ระแวดระวัง เฝ้าระวัง) a révélé (เปิดเผย) que 11% des enfants sont gênés (ได้รับความรำคัญ ถูกก่อกวน) en classe (ในชั้นเรียน) par la somnolence (อาการง่วง).

Le 18 mars 2011 a eu lieu la 11e Journée nationale du sommeil. Cette année, le thème (หัวข้อ) proposé par l'Institut national du sommeil et de la vigilance (INSV) était la somnolence au quotidien (ในชีวิตประจำวัน) qui concerne (ที่เกี่ยวข้อง หรือเกิดขึ้นกับ) entre 5 % et 10 % de la population. Les enfants sont également touchés (ได้รับผลกระทบ) par cet état intermédiaire (สภาพที่อยู่ตรงกลาง กึ่ง) entre le sommeil (การนอนหลับ) et l’éveil (การตื่น).

Somnolents de père en fils (จากพ่อสู่ลูก พ่อแม่เป็นลูกก็เป็น)

De manière générale (โดยทั่วไป), 41% des parents déclarent (เผยว่า แจ้งว่า) que le réveil (การตื่นนอน การปลุกให้ตื่น) de leur enfant est difficile.

Conséquence logique (ผลลัพธ์ที่เป็นไปตามตรรกะ) : 11% des enfants seraient gênés par la somnolence en classe et se plaindraient (บ่น) d’avoir du mal à suivre (เรียนไม่ทันเพื่อน) parce qu’ils sont fatigués.

Seuls 6% des parents concernés (พ่อแม่ที่มีลูกง่วงนอนระหว่างเรียน) disent avoir été alertés (ได้รับการแจ้งเตือน) par les enseignants (จากครู) de leurs enfants. Or, (ทั้ง ๆ ที่) l’Institut national du sommeil rappelle (เตือน แจ้ง บอกซ้ำแล้วซ้ำอีก) le rôle fondamental (บทบาทสำคัญ) d’un sommeil de qualité (การนอนที่ดี) sur les fonctions d’apprentissage (ที่มีต่อการเรียนรู้).