พอเข้าใจเรื่องกรรมตรงแล้ว เราก็จะมาดู

สรรพนามกรรมรอง หรือ COI^{เซ-โอ-อิ} (Complément d’objet indirect) ซึ่งทำหน้าที่เป็นกรรมรองของประโยค

ข้อสังเกตง่าย ๆ มีบุรพบท à นำหน้า เช่น téléphoner à Jean, parler à mes amis, donner à ses enfants 

 

ตารางเปรียบเทียบกรรมตรงและกรรมรอง มีแตกต่างกันเพียงนิดเดียว (ต้องท่อง)

ตัวอย่าง

Cette cravate plaît à moi^COI.

ðCette cravate me plaît.^{เนคไทเส้นนี้ทำให้ฉันพึงพอใจ (ฉันชอบเนคไทเส้นนี้)}

Thierry téléphone à ses parents^COI.

ðThierry leur téléphone. ^{เธียรี่โทรศัพท์หาพ่อแม่}

 

ข้อสังเกต ไม่มีการทำ Accord ใด ๆ ทั้งสิ้นกับกรรมรอง

Nous avons écrit aux filles^COI.       Nous leur avons écrit.

 

ระวัง กริยาต่อไปนี้ไม่นิยมเปลี่ยนเป็นสรรพนามกรรมรอง^COI ดังในตารางข้างบน แต่ใช้ pronoms toniques แทน (อ่านรายละเอียดบท pronoms toniques) เช่น penser à^{คิดถึง}, s’intéresser à^{สนใจใน}, s’adresser à^{เข้าหา}, être à^{เป็นของ}, faire attention à^{ระมัดระวัง} เป็นต้น

 

ตัวอย่าง

Cette cravate est à Jean. ð Cette cravate est à lui. ^{เนคไทเส้นนี้ของฌอง}

ห้ามพูดว่า ÏCette cravate lui est.

 

ในกรณีที่ในประโยคมีกริยาเรียงต่อกันหลายตัว กรรมจะเป็นของกริยาตัวสุดท้าย เมื่อเปลี่ยนเป็นสรรพนามให้วางไว้หน้ากริยาตัวสุดท้าย เช่น

Je veux^{กริยา1} voir^{กริยา2} le directeur^COD.ฉันต้องการพบผู้อำนวยการ

ð Je veux le voir. ไม่ใช่ ÏJe le veux voir.

 

ในกรณีที่รูปแบบกริยาเป็นแบบ กริยาช่วย+กริยาแท้ ให้วางสรรพนามกรรมตรงหรือกรรมรองไว้หน้ากริยาช่วย เช่น

J’ai vu le directeur^COD. ð Je l’ai vu. ^{ฉันไปหาผู้อำนวยการมาแล้ว}

J’ai téléphoné à mes amis^COI. ð Je leur ai téléphoné. ไม่ใช่ ÏJ'ai leur téléphoné.

 

แล้วเมื่อกรรมตรงกรรมรองมาพร้อมกัน จะเรียงลำดับอย่างไร...