สิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์ (GI) และ มาตรฐานคุ้มครองแหล่งกำเนิด (AOC) กับการท่องเที่ยวในประเทศฝรั่งเศส

เรียบเรียงโดย อ. อภิชาต เพิ่มชวลิต

อาจารย์พิเศษวิชาการแปล คณะโบราณคดี ศิลปากร

ล่ามและที่ปรึกษาโครงการสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์

สิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์หรือ Geographical indication (GI) มีพื้นฐานการกำเนิดมาจากความต้องการคุ้มครองทรัพย์สินทางปัญญาท้องถิ่นในประเทศฝรั่งเศสที่เกิดขึ้นจาก “ความพิเศษ” ของตำแหน่งทางภูมิศาสตร์แห่งใดแห่งหนึ่งผสานกับ “ความสามารถทางสติปัญญา” ของมนุษย์ อันนำไปสู่การสร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่ไม่สามารถสร้างให้ได้เหมือนกันในที่อื่น ๆ (ดูรูป 1) ผลิตภัณฑ์ที่มีชื่อเสียงเหล่านี้ล้วนเสี่ยงต่อการถูกแอบอ้างนำชื่อไปแสวงหาผลประโยชน์โดยมิชอบ อันจะก่อความเสียหายต่อเกษตรกรผู้ผลิตและผู้บริโภคโดยตรง ด้วยเหตุนี้ ประเทศฝรั่งเศสจึงสร้างมาตรฐาน AOC (Appellation d’Origine Contrôlée) หรือการคุ้มครองแหล่งกำเนิดภายใต้การกำกับดูแลของสถาบันคุ้มครองแหล่งกำเนิดและคุณภาพแห่งฝรั่งเศส หรือ INAO ที่ตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1935 ในสังกัดกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ผลิตภัณฑ์ที่ได้รับการคุ้มครองในระยะแรกนั้นเป็นผลิตภัณฑ์จำพวกเหล้าองุ่นเป็นหลัก  จากนั้นจึงขยายไปยังผลิตภัณฑ์จากนมและอาหารประเภทอื่น ๆ  และนำไปสู่การสร้างมาตรฐานสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์หรือ GI ในเวลาต่อมา

ดาวน์โหลดฉบับเต็ม

indication geo et tourismef.pdf (2.56 MB)