บทที่ 4 ทำความรู้จัก (ต่อ)

 

หลังจากถามว่าฝรั่งคนนั้น เป็นใคร มาทำอะไรที่นี่ แล้วรู้สึกว่าเราคุยรู้เรื่อง เกิดอาการฮึกเหิม ไม่อยากกลับบ้าน อยากคุยต่อ คำถามอื่นที่มักจะได้ยินบ่อย ๆ กับคนต่างชาติก็คือ คุณมาจากประเทศไหน

 

ถามง่าย ๆ ว่า Where are you from? หรือจะให้ซับซ้อนอีกนิดก็ถามว่า

Where do you come from? ก็ได้

 

พอถามเสร็จก็ต้องเงี่ยหูฟังให้ดีว่าเขามาจากประเทศไหน เช่น England {อิ๊งหลั่น} America {อะเม้ริก่า} หรือ Australia {ออสเตร้เหลี่ย} อันหลังนี้ก็เหงื่อตกหน่อยนะ เพราะสำเนียงไม่ค่อยคุ้นหูนัก โดยเฉพาะตัว A ที่เราคุ้นกัน จะออกเสียงเป็น {อาย} ดังนั้น ประโยคที่ว่า I go today. จะออกเสียงเป็น {ไอโกทูดาย} ออกเสียงเหมือนประโยคที่ว่า I go to die. ฉันจะไปตาย แล้วจะพาลให้เข้าใจเมื่อเขาถามเราต่อ Do you want to go with me today? ว่าแปลว่า จะไปตายด้วยกันไหม

 

พอเขาบอกว่ามาจากที่ไหน เช่นมาจากอังกฤษ ก็ชมประเทศเขาสักหน่อยว่า Your country is beautiful. ประเทศคุณสวย แต่การชมแบบนี้อาจทำให้ฝรั่งคิดไปเองว่า เราเคยไปเที่ยวบ้านเขามาแล้ว เขาก็จะถามเราว่า Have you ever been there? คุณเคยไปมาแล้วหรือ ถ้ายังไม่เคยไปอย่าดันทุรังตอบ Yes เข้าไปล่ะ เพราะเดี๋ยวฝรั่งใจร้ายแกล้งถามต่อว่า ไป London {ลันดั่น} มาใช่ไหม เราก็จะตอบ Yes ไป Washington DC {วอชิงตั่น ดีซี} มาด้วยใช่ไหม เราก็จะตอบ Yes ทีนี้ก็ปล่อยไก่แล้ว เพราะวอชิงตันมันอยู่สหรัฐโน่น

 

ถ้าไม่อยากให้ฝรั่งถามต่อ ก็บอกตั้งแต่แรกเลยว่า Your country is beautiful. I’ve seen it on TV. ประเทศคุณสวยนะ ฉันเคยเห็นในทีวี ทีนี้เขาก็จะตอบ Thank you. แล้วก็ชมว่า Your country is beautiful, too! ขอบคุณประเทศของคุณก็สวยเหมือนกัน

 

เราก็พูดเล่นตามสไตล์คนไทยได้หน่อยว่า Yes, but it’s hot. Very hot!!!! สวย แต่ร้อน ร้อนมากกกกกก.... ฝรั่งส่วนใหญ่จะเห็นด้วยทันที แล้วก็จะทำหน้าตาท่าทางอ่อนใจปนทรมานกับความร้อนในเมืองไทยให้เราเห็น บางทีก็ออกเสียงด้วยว่า Oh yeahhhh!!!! ใช่เลย

 

 

 

เนื้อหาการคุยก็เพิ่มขึ้น

 

-          Good morning. I’m Apichart. And you? {กึดมอร์นิง อัมอภิชาต แอนยู้}

-          Pardon? What’s your name? {พาร์ดั๊น วอทส์ยัวร์เนม}

-          My name is A-pi-chart. A-P-I-C-H-A-R-T, Apichart.

-          A-pi…What????

-          My English nickname is Tony. {มายอิงลิชนิคเนมอีส โทหนี่}

-          Ahhh! Tony! Hi. I’m Harry. Glad to know you. {อ้าาา โทหนี่ ไฮ อัมแฮหรี่ แกลดทุโนวยู}

-          Glad to know you, too. Are you working here? Or you are a student? {แกลดทุโนวยูทู อาร์ยูเวิร์กกิงเฮี๊ยร์ ออร์ยูอาร์ เอ สทิวดึนท์}

-          I’m a student. {อัม เอ สทิวดึนท์}

-          What are you studying? {วอททาร์ยูสตัดดิอิ่ง}

-          I’m studying MA in TRM. {อัมสตัดดิอิ้ง เอ็มเอ อิน ทีอาร์เอ็ม}

-          What is it? {วอทอีสสิท}

-          Master of Arts in Tourism Management. {แมสเตอร์ออฟอาร์ส อินเทอริสซึ่มแมเนจมึนท์}

-          Oh! Great! I’m studying Computer Science at Ramkamhaeng university. {โอ้ เกรท อัมสตัดดิอิงคัมพิวเตอร์ซายส์แอทรามคำแหงยูนิเวอร์ซิถี่}

-          Where are you from? {แวร์อาร์ยูฟร่อม}

-          I’m from England. {อัมฟรอมอิ๊งหลั่น}

-          Your country is beautiful. I’ve seen it on TV. {ยัวร์คันทรี่อิสบิ้วทิฟุล อัฟซีนอิทออนทีหวี่}

-          Thank you. Thailand is beautiful, too. {แธงกิ่ว ไท้หลั่นอิสบิ้วทิฟุล ทู่}

-          Yes, but it’s hot! Very HOT! {เยส บัทอิสฮอท เฝหรี่ ฮอท}

-          Oh, yeahhh!!! {โอ้ เย...}

.........................................................

-          Well, I’ve got to go. Glad to meet you and hope to see you again. {เวล อัฟก็อตทุโก แกลดทุมีททิว แอนด์โฮปทุซียูอะเกน}

-          Thank you. See you later. {แธงกิ่ว ซียูเลเถ่อร์}

 

 

กลับบ้านได้หรือยังล่ะทีนี้.......จบ