แล้วใครบอกว่าไม่มีคนเรียนฝรั่งเศส ใครบอกว่าเรียนฝรั่งเศสหางานไม่ได้ หาคนทำงานกันให้สนุกไปหมด

เดี๋ยวต้องถามอาจารย์สมบัติที่นเรศวรหน่อยว่าอยากได้คนแบบไหน วันก่อนอาจารย์ก็กรุณามาถามว่าสนใจไปทำงานด้วยไหม งานการศึกษาก็ชอบอยู่เอามาก ๆ แต่งานบริษัทก็ทิ้งไม่ได้ งานล่ามก็อยากทำ ก็เลยขออนุญาตปฏิเสธ วันก่อนเลยถูกเพื่อนฝรั่งแดกดันว่า Touches à tout, bon à rien โดนเลย เฮ้ยระดับนี้แล้ว Touche à tout et bon partout ต่างหาก

ครับ โลกาภิวัตน์

น่าเป็นห่วงเด็กไทยนะครับ อาจารย์ โดยเฉพาะ มหาวิทยาลัยต่างจังหวัดห่างไกล กำลังขาดแคลนอาจารย์อย่างหนัก โดยเฉพาะที่จังหวัดตาก อาจารย์คนพิลิปปินส์ เต็มไปหมด คือไม่ได้ตั้งข้อรังเกียจนะครับ ว่าเค้าไม่ใช่คนอังกฤษ คนอเมริกา คนออสเตรเลีย แต่คนสะท้อนให้เห็นว่า คนไทยเราเองนั้น เลือกที่จะไม่ได้อยู่ตรงนั้น ทำไมเราต้องจ้างคนอื่น ที่เขาอยากจะสอนจริงๆ แทน

ที่ประเทศลาว เขาปรับตัว ด้านการศึกษา เด็กที่ลาวก็เหมือนจะรู้ตัว ว่า ต้องปรับตัวสู้นะ

เรือง นโยบาลย้ายถิ่นฐานเสรีของ ASEAN ผมไม่สบายมาก ไม่ใช่ว่า ผมกีดกันไม่ใช้ คนต่างชาติมาทำงานนะครับ ถ้ารัฐบาลทำให้ ประชาชน มีความหลากหลายขึ้น ผมยินดี แต่คนของเรา ต้องมีความตระหนักรู้ ว่า เราจะไปสู้กับชาวบ้าน เค้าได้อย่างไร

อย่างไร ก็ตาม ขอสนับสนุนอาจารย์ต้น ต่อไป

นโยบายแบบนี้ก็เห็นตัวอย่างในยุโรปนะครับ คนฝรั่งเศสถูกคนจากยุโรปตะวันออกแย่งงานไปเยอะเลย แต่นั่นก็คือโอกาสที่คนฝรั่งเศสจะได้ไปทำงานในประเทศตลาดเกิดใหม่เช่นกัน มีได้มีเสียครับ อยู่ที่ว่าใครพร้อมกว่ากัน

เมื่อต้นปีที่ไปเวียตนาม อ.ต้นก็เห็นความตื่นตัวในการเรียนของเด็กที่นั่นเป็นอย่างมากครับ เขาน่าจะแซงเราแน่ถ้าเรายังย่ำอยู่กับที่แบบนี้ ในด้านภาษา อ.ต้นมองว่าเราต้องช่วยกันปรับทัศนคติที่ว่า พูดผิดแล้วน่าอาย วันก่อนคุยกับฝรั่งจากแอฟริกา เขาตั้งข้อสังเกตเดียวกันเลยนะครับ แล้วเขาก็ถามว่าทำไม่คนไทยไม่กล้าที่จะเรียนรู้จากความผิดพลาด โอว เราก็เลยอึ้ง คนไทยเรียนภาษาอังกฤษหลายปี แต่สื่อสารได้น้อย สูญเสียทรัพยากรทั้งแรงทั้งเวลามหาศาล ถ้า อ.ต้นเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัย จะบังคับให้มีวิชาฟังพูดอย่างน้อยวันละห้าชั่วโมง ภาษาจะได้ซึมเข้าสายเลือด

เด็กขาดความเชื่อมั่นในตัวเองด้วย

จารย์ต้นครับ ขนาดผมเรียนภาษาไทย ภาษาพ่อภาษาแม่ ของเราเนี่ย ครูชอบทำราวกับว่า วิชาภาษาไทยเนี่ยมันยาก ทำให้เด็กไม่อยากเรียน จึงไม่ต้องคิดไปไกล ถึงภาษาอังกฤษ หรือฝรั่งเศส

ประกอบกับ ความคิดที่เราปลูกฝังกันมา ว่า ประเทศไทยไม่ใช่อาณานิคม ของใคร จริงครับ ผมไม่เถียง แต่เราไม่ได้อยู่โดดเดียว เด็กไทย กว่าจะรู้ตัวว่า ชั้นต้องเรียนนะ ก็เมื่อหน่วยงานส่งไปเรียนต่อ

ผมไม่อยากมองประเทศเพื่อนบ้านในแง่ร้ายหรอก มันเป็นกระแสที่ ใครก็ห้ามไม่ได้ทั้งนั้น

พอดีผมทำงานเรื่องเด็ก ก็อาจจะ อิน ไปมาก กว่าคนอื่น เล็กน้อย

ดีแล้วครับ วันหลังเผื่ออาจารย์ต้นไม่เข้าใจว่าทำไมเด็กถึงคิดแบบนี้ จะมีขอคำปรึกษาเพื่อหาทางออก เพราะเด็กที่อาจารย์ต้นเจออยู่ทุกวันมีตั้งแต่มัธยมจนปริญญาโทเลยครับ พูดถึงครู ปัจจุบันก็ต้องปรั่บตัวนะครับ ต้องเพิ่มเทคนิคการสอน หาความรู้ใส่ตัวครับ การสอนแบบใหม่ ๆ ที่มีความสุขเข้ามาช่วยนั้น อ.ต้นก็ไม่ปฏิเสธตราบใดที่เป้าหมายหลักคือความรู้ไม่ใช่ความฮาเฮ วิธีการสอนเปลี่ยนไปตามผู้เรียน แต่จุดหมายยังคงเดิม และไม่ได้หมายความว่าประสิทธิภาพในการเรียนการสอนจะลดลง เพียงแต่วิธีการเปลี่ยนไปเท่านั้นเอง เอ คุณเพลงดุ ๆ แบบนี้ ท่าทางจะคุมเด็กได้ดี เวลาออกค่ายน่าจะชวนไปด้วย

ถือเป็นคำชมก็แล้วกันนะคับ เคยดูหนังเรื่อง มอ แปด ที่การะแม เล่น เลยประทับใจตั้งแต่นั้นมา

ส่วนเรื่องชวนไปคุมเด็ก ถ้าเป็นหลังมกราคมไปแล้ว ผมจะว่างตลอดครับ

ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์ต้นต่อไปครับ

ผมกำลังถูกแนะนำแกมบังคับให้เขียนงานเรื่อง Glocalisation อยู่ครับ เหตุผลเพราะเรื่องทุน คนเราไปๆมาๆ ก็ไม่พ้น เรื่องปัจจัยทางกาย ภาพจริงๆ

อาจารย์ว่าดำไทยว่าไงดีคร้บ

จารย์ตอบไม่ครงคำถาม ผมสะกดไม่ผิดครับ

แป่ว ไม่ทันดูให้ละเอียด วันหลังเอาบริบทมาด้วย จะได้ไม่พลาด

‘Glocalisation’ combines the words ‘globalisation’ and ‘localisation’ to emphasise the idea that a global product or service is more likely to succeed if it is adapted to the specific requirements of local practices and cultural expectations. The term started to appear in academic circles in the late 1980s, when Japanese economists used it in articles published by the Harvard Business Review. For the sociologist Roland Robertson, who is often credited with popularising the term: ‘glocalization means the simultaneity – the co-presence – of both universalizing and particularizing tendencies’ (Robertson, 1997, p. 4).

มีคนเรียกกระแสนี้ว่า โลกเทศานุวัตร  ฮ่า ๆ ฟังแล้วไม่เก็ท การปรับให้เข้ากับท้องถิ่นทั่วโลก อันนี้ค่อยเข้าใจหน่อย แต่ไม่กระชับ ใครรู้บ้าง ว่าราชบัณฑิตเขาว่าอย่างไร