ซ้ำแล้วซ้ำอีกได้รับโกรธตีสั่นหรือตะโกนที่เด็กมีการเชื่อมโยงกับโครงสร้างของสมองที่มีขนาดเล็กในวัยรุ่นตามการศึกษาใหม่ที่ตีพิมพ์ในการพัฒนาและจิตวิทยา จัดทำโดย Sabrina Suffren ปริญญาเอกจากUniversité de Montréalและศูนย์วิจัย CHU Sainte Justine ร่วมกับนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด

การอบรมเลี้ยงดูที่รุนแรงซึ่งครอบคลุมโดยการศึกษานี้เป็นเรื่องปกติและยังถือว่าเป็นที่ยอมรับของสังคมโดยคนส่วนใหญ่ในแคนาดาและทั่วโลก

“ ผลกระทบที่เกิดขึ้นนอกเหนือไปจากการเปลี่ยนแปลงในสมองฉันคิดว่าสิ่งที่สำคัญคือการที่พ่อแม่และสังคมต้องเข้าใจว่าการใช้การอบรมเลี้ยงดูที่รุนแรงบ่อยๆอาจเป็นอันตรายต่อพัฒนาการของเด็กได้” ซัฟเฟรนผู้เขียนหลักของการศึกษากล่าว "เรากำลังพูดถึงพัฒนาการทางสังคมและอารมณ์รวมถึงพัฒนาการทางสมองด้วย"

อารมณ์และกายวิภาคของสมอง

การล่วงละเมิดเด็กอย่างร้ายแรง (เช่นการล่วงละเมิดทางเพศร่างกายและอารมณ์) การถูกทอดทิ้งและแม้แต่การถูกสถาบันยังเชื่อมโยงกับความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าในชีวิต

การศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นแล้วว่าเด็กที่ได้รับการละเมิดอย่างรุนแรงจะมีเยื่อหุ้มสมองส่วนหน้าและอะมิกดาลาที่เล็กกว่าซึ่งเป็นโครงสร้างสองโครงสร้างที่มีบทบาทสำคัญในการควบคุมอารมณ์และการเกิดขึ้นของความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า

ในการศึกษานี้นักวิจัยสังเกตว่าบริเวณสมองเดียวกันมีขนาดเล็กลงในวัยรุ่นที่ต้องถูกอบรมเลี้ยงดูอย่างรุนแรงในวัยเด็กซ้ำ ๆ แม้ว่าเด็ก ๆ จะไม่ได้รับการทารุณกรรมที่รุนแรงกว่านี้ก็ตาม

"การค้นพบนี้มีทั้งความสำคัญและใหม่นับเป็นครั้งแรกที่การอบรมเลี้ยงดูที่รุนแรงซึ่งขาดการล่วงละเมิดอย่างร้ายแรงได้เชื่อมโยงกับขนาดโครงสร้างสมองที่ลดลงคล้ายกับที่เราเห็นในเหยื่อของการละเมิดที่ร้ายแรง" ซัฟเฟรน เสร็จสิ้นการทำงานเป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ระดับปริญญาเอกของเธอที่ภาควิชาจิตวิทยาของ UdeM ภายใต้การดูแลของศาสตราจารย์Françoise Maheu และ Franco Lepore

เธอเสริมว่าผลการศึกษาที่ตีพิมพ์ในปี 2019 แสดงให้เห็นว่าการเลี้ยงดูที่รุนแรงอาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในการทำงานของสมองในเด็ก แต่ตอนนี้เรารู้แล้วว่าสิ่งเหล่านี้มีผลต่อโครงสร้างสมองของเด็ก ๆ ด้วยเช่นกัน

ติดตามเด็กตั้งแต่แรกเกิดที่ CHU Sainte-Justine

จุดแข็งอย่างหนึ่งของการศึกษานี้คือการใช้ข้อมูลจากเด็กที่ได้รับการตรวจติดตามตั้งแต่แรกเกิดที่ CHU Saint-Justine ในช่วงต้นปี 2000 โดยหน่วยวิจัยของUniversité de Montréalเกี่ยวกับการปรับตัวผิดทางจิตสังคมของเด็ก (GRIP) และสถาบันสถิติควิเบก การตรวจติดตามจัดทำและดำเนินการโดยสมาชิก GRIP Dr. Jean Séguin, Dr. Michel Boivin และ Dr. Richard Tremblay

เป็นส่วนหนึ่งของการเฝ้าติดตามนี้การปฏิบัติในการเลี้ยงดูและระดับความวิตกกังวลของเด็กได้รับการประเมินเป็นประจำทุกปีในขณะที่เด็กอายุระหว่าง 2 ถึง 9 ขวบจากนั้นข้อมูลนี้จะถูกใช้เพื่อแบ่งเด็กออกเป็นกลุ่มตามการสัมผัส (ต่ำหรือสูง) ไปจนถึงรุนแรงอย่างต่อเนื่อง การอบรมเลี้ยงดู

"พึงระลึกไว้เสมอว่าเด็กเหล่านี้อยู่ภายใต้การอบรมเลี้ยงดูที่รุนแรงระหว่างอายุ 2 ถึง 9 ขวบอยู่ตลอดเวลาซึ่งหมายความว่าความแตกต่างในสมองของพวกเขาเชื่อมโยงกับการสัมผัสซ้ำ ๆ กับการเลี้ยงดูที่รุนแรงในช่วงวัยเด็ก" ซัฟเรนซึ่งทำงานร่วมกับเพื่อนร่วมงาน ประเมินระดับความวิตกกังวลของเด็กและทำ MRI ทางกายวิภาคกับพวกเขาที่มีอายุระหว่าง 12 ถึง 16 ปี

การศึกษานี้เป็นครั้งแรกที่พยายามระบุความเชื่อมโยงระหว่างการเลี้ยงดูที่รุนแรงความวิตกกังวลของเด็กและกายวิภาคของสมองของพวกเขา

บาคาร่า สมัครบาคาร่า