ปงกูแวร์ วันนี้สะพานปิด เลยอดขึ้นไปถ่ายรูปข้างบน ตอนเช้าบรรยากาศเหงา ๆ แต่เดินสบาย ไม่มีคนคอยเบียด

ใบไม้กำลังเป็นสีเหลืองทั้งเมือง อีกไม่นานก็คงร่วงหมด แล้วก็จะกลายเป็นสีเทาหม่นไปอีกอย่างน้อย 3 เดือน

ย่านฝรั่งเศสน้อย ไปกินร้านอาหารไทยที่นี่ 3 คนหมดไปเกือบ 5 พันบาท สะจาย

สีสันต้นไม้กลางเมือง สงสารคนเก็บใบไม้เหมือนกัน งานหนักตลอดทั้งเดือน

โรงแรมที่พักในเมืองอิมลิง เมืองเล็ก ๆ นอกสตราสบูร์ก ทำงานที่นี่อยู่ 2 วัน ที่พักคืนละ 4000 บาท เหม็นบุหรี่มาก จนต้องขอย้ายห้อง โชคดีที่พนักงานน่ารัก ก็เลยได้ห้องใหม่นอนสบายหน่อย

สวนสาธารณะหลังโรงแรม บรรยากาศโมแรนติกสุดยอดดดด

เวนิสน้อยที่กอลมาร์ บรรยากาศเหมาะสำหรับคนมีรักจริง ๆ โฮ่ย

เพื่อนที่อุตส่าห์มาฉลองวันเกิดครบรอบ 28 ปีอาจารย์ต้น คิก ๆ เบลอไปหน่อยเพราะแสงไม่พอ มันมีลูกกันแล้ว

แก๊งค์นี้ที่กอลมา กินดื่มกันเต็มที่ อาจารย์ต้นไม่รู้สั่งอะไรมา เป็นกาแฟติรามิสุ ร้อนลวกปาก ดันให้หลอดมาดูด

แล้วก็ไปลุยถึงบ้านเพื่อน กินแหลก

Tarte flambee forestiere อืมอร่อย เห็ดตรึม

ไม่รู้ว่าอะไร เพื่อนบอกเป็นเนยแข็งต้มกับเบียร์ ลองกินแล้วหยืย ๆๆๆ

อ้วกแมว เอ้ย ไม่ใช่ เป็นปลากะพงราดซ๊อส กินกับข้าวอบเนย อร่อย แต่กินไปนาน ๆ แล้วเลี่ยน

ผลไม้ชนิดหนึ่ง คล้ายแอปเปิ้ล ทำเป็นพายแล้วกินกับไอศกรีม อร่อยบรรยายไม่ถูก

ปิดท้ายด้วยรูปคนถ่าย ฮ่า ๆ หนาวชะมัด ติดเสื้อผ้าไปเต็มพิกัด ได้ใช้ครบทุกชิ้น แถมวันสุดท้ายทำผ้าพันคอหายอีก

ตอนกลับมาถึงแฟรงเฟิร์ต ก่อนขึ้นเครื่อง พนักงานประกาศว่า เครื่องบินโอเวอร์บุคกิ้ง ถ้าใครสละที่นั่งยอมไปวันพรุ่งนี้ จะคืนเงินให้ 30000 บาทพร้อมที่พักและอาหาร 1 คืน อาจารย์มองหน้าลูกค้า อธิบายให้ฟัง 5 นาที แล้วก็ตัดสินใจวิ่งไปที่เคาน์เตอร์ ฝรั่งงาบเอาไปแล้ว 4 ที่พอดี เจ็บใจนัก เมื่อกี้มันยังนั่งอยู่ข้างหน้าเรา นี่ถ้าอยู่คนเดียวละก็ ถึงเคาน์เตอร์ตั้งแต่ประกาศยังไม่จบแล้ว โห ตั้ง 3 หมื่น ตั้งตัวได้เลย เสียดายมาก เพื่อนที่มาก่อนหน้าอาจารย์2 วันมันก็ได้โปรโมชั่นนี้ แต่มันไม่ได้อธิบายให้ฟังว่าได้ยังไง นี่ถ้าบอกละเอียด เราคงไปดักหน้าเคาน์เตอร์แล้วละ คิดแล้วนอนไม่หลับ คิก ๆๆ

เอาดอกไม้มาฝากแทนขนม เพราะขนมกินแล้วอ้วน

รูปสวย เห็นแล้วอยากไปครับ โรงแรมดูน่าพักดี แต่ราคาไม่น่ารักเลย

ฮึ่ม...มมมมมมมมม

อ๊าย..ยยยยยยยยยย

อยากไป

โถ ยาย เปิดเทอมแล้วสอนเด็กไปเถอะ อย่าไปเหนื่อยเลย

ได้แวะไปร้านไทลงด้วย คุยกับพี่สุเมธ พี่น้อย อาเจ็กอาซิ้ม พี่แจ๋ว ครบเลยแบบออลอินวัน คุ้มเกินบรรยาย

ท่าทางอากาศกำลังดีเลยนะคับ ดูจากชุดที่อาจารย์ใส่

เมื่อวานพาหลานไปวัดอุโมงค์ ให้อาหารปลา เขวี้ยงๆ ขนมปังดังหนึ่งว่าปาก้อนหินใส่หน้า... ระบายอารมณ์แบบได้ประโยชน์..ฮ่าๆๆ

สักพักได้ยินเสียงชายหญิงคู่นึงพูดจากระหนุงกระหนิง หนงๆ แหนงๆ จับความได้ว่า ดูปลาตัวนี้สิ il est calm ก็เลยต่อความยาว สาวความยืดบอกเขาไปว่า peut etre il est fatique (เติม accent เอาเองนะ) จากนั้นก็คุยกันยาว

ได้ความว่าเขามาจากเมือง Niort มาเมืองไทยเป็นครั้งแรก จริงๆ ตั้งใจว่าจะมาเมื่อปลายปีที่แล้ว แต่บังเอิญเกิดเหตุการณ์ปิดสนามบิน เลยไม่ได้มา แล้วเขาก็ดีใจปนตกใจมากที่ข้ารู้จักเมืองนี้ เพราะสำหรับเขาแล้ว Niort est plus petit, sans interessant  แต่ดั๊น...มีคนไทยตัวน้อยๆ รู้จักเมืองนี้ด้วย

ได้พูดสักหน่อยก็ดีเหมือนกัน ไม่งั้นลืมหมด...เฮ้อ...