ผู้ที่ได้รับบาดเจ็บทางสมองและไม่สามารถพูดหรือเคลื่อนไหวได้จะได้รับโอกาสแรกในการสื่อสารโดยใช้พลังแห่งความคิด และแล็ปท็อปที่เต็มไปด้วยอัลกอริทึมที่ซับซ้อน ระบบที่ก้าวล้ำนี้ได้รับการคิดค้นโดยนักวิจัยด้านคอมพิวเตอร์ที่มหาวิทยาลัยพอร์ตสมัธ ดร. พอล กรรณยุทธ์ อุทิศชีวิตของเขาเพื่อให้ผู้คนถูกขังอยู่ในความเงียบหลังจากได้รับ บาดเจ็บ ที่สมองอย่างหนัก มีพลังในการสื่อสาร แต่แม้ว่าระบบของเขาจะทำงานได้ มันจะยังคงเป็นเส้นชีวิตสำหรับผู้โชคดีเพียงไม่กี่คน เว้นแต่เขาจะได้รับเงินทุนสนับสนุน ระบบที่เขาคิดค้นขึ้นนี้ใช้คลื่นสมองของผู้ป่วย การเคลื่อนไหวของตาและกล้ามเนื้อ (รวมกันเรียกว่าศักยภาพทางชีวภาพ) เพื่อเลื่อนเคอร์เซอร์บนคอมพิวเตอร์ เป้าหมายที่บุคคลสามารถชี้เคอร์เซอร์ไปที่อุปกรณ์ต้นแบบอาจรวมถึง "ใช่" "ไม่" "ขอบคุณ" สวิตช์เปิดเครื่องใช้ไฟฟ้า เช่น โทรทัศน์ และลิงก์ไปยังหน้าอินเทอร์เน็ตของ ทางเลือกของผู้ป่วย แม้ว่าเป้าหมายสามารถเปลี่ยนเป็นสิ่งที่บุคคลต้องการพูดหรือดูหรือทำ