เราว่าเรียนภาษาอะไรก็ตาม ถ้าเก่งแบบรู้จริง ใครๆ ก็ต้องการนะ เรื่องของกระแสและแนวโน้มตลาด ก็จริงว่า จีนกับญี่ปุ่น มึความต้องการมาก แต่ก็มีคู่แข่งเยอะเช่นกัน ภาษาฝรั่งเศสที่เห็นใช้ๆ กันน้อย แต่คนเรียนก็น้อยเช่นกัน เพราะฉะนั้นสัดส่วนน่าจะเป็นไปตามความต้องการของตลาด เพราะฉะนั้นเรียนอะไรก็ให้ใช้งานได้ รับรองไปได้ดี

เห็นด้วยกับคุณไวศยห้าร้อยเปอร์เซ็นต์

อาจารย์ต้นอยากจะเสริมว่า การเรียนต้องมุ่งหวังความเป็นเลิศเสมอครับ การเรียนภาษาต้องเป็นเลิศทั้งฟังพูดอ่านเขียน คนที่จบออกมาแล้วหางานไม่ได้ ก็เพราะเขาขาดทักษะที่ดีเหล่านี้ ถ้าเรามีความสามารถรอบด้านในภาษาฝรั่งเศส ทำไมเราจะหางานที่ใช้ภาษาฝรั่งเศสไม่ได้ ลองสำรวจตัวเองดูนะครับ ว่าเราพร้อมสำหรับเข้าสู่ตลาดแรงงานภาษาฝรั่งเศสหรือเปล่า

อีกอย่างหนึ่งถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้ใช้ภาษาฝรั่งเศสในการทำงาน แต่เราก็ใช้ภาษาฝรั่งเศสในการหาความรู้ต่อได้ อาจารย์ว่ามันน่าภูมิใจออก ถ้าในบริษัทมีเราคนเดียวที่อ่านภาษาฝรั่งเศสออก ถึงแม้จะไม่ได้ใช้พูดกับใครในออฟฟิศก็ตาม จำไว้นะครับ ภาษาเป็นเครื่องมือหาความรู้ ไม่ควรคิดเลยสักนิดว่า ไม่ได้ใช้ภาษาฝรั่งเศส ก็เลยทิ้งภาษาฝรั่งเศส คิดแบบนี้ เสียดายทรัพยากรเวลาและแรงกายแรงใจทีทุ่มเทลงไปครับ 

ไม่ต้องอิจฉาหรอก เพราะถ้าวันใดเราปิดประเทศ ภาษาฝรั่งเศสจะกลับมา เพราะว่า เป็น UN working language ญี่ปุ่นคงหนีไปหมดแล้ว

ภูมิใจละ ที่ได้เรียนภาษาฝรั่งเศส หุหุ

ถึงมันจะไม่ได้ใช้ แต่ก็คิดซะว่าเราเอาไว้หาความรู้ในพวกเวป search engine ได้กว้างขึ้นไปอีก

ถึงจะไม่ค่อยหาอะไร แต่ ก็ยังภูมิใจ ฮ่าๆ ว่าเราพูดภาษาได้มากกว่าคนอื่นอีกภาษานึง อิอิ

คิดตลอดว่า เป็นภาษานึงก็ไปประเทศอื่นได้หลายประเทศแล้ว ฮ่าๆ

ไม่เสียใจเลยครับ ที่เลือกเรียนฝรั่งเศส ถึงแม้จะโดนมองจากสายอื่น หรือ จากพวก อ. ด้วยกันเอง ว่าเป้นเด็กเหลือขอจากสายอื่น

แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากมาย เพราะผมก็สอบเข้ามาเหมือนกัน แถมได้คะแนนเยอะกว่าพวกสาย คำนวณ หรือ วิทย์-คณิตด้วยซ้ำ

ซึ่งมันใช้ข้อสอบเดียวกัน ผมไม่อายเลย ฮ่าๆ เวลาโดนคนอื่นมอง ว่าอยู่ห้อง 1 (ห้อง1ของ ม.ต้น คือห้องที่ เรียนอ่อนที่สุด)

ภูมิใจเสมอครับที่ได้เรียน อิอิ เพราะถ้าเราท้อตั้งแต่ตอนเรียน ก็คงเรียนไม่รู้เรื่องเข้าไปใหญ่ (อันนี้ยอมไม่ได้ - -)

        ขอบคุณทุกๆความเห็นนะครับ   คิดดูแล้ว ถ้าให้เราไปเรียนจีนญี่ปุ่นก็คงไม่เอา ต่อให้เงินดีขนาดไหน ก็คงเรียนฝรั่งเศสต่อครับ(ทิ้งไม่ลงเหมือนกัน)จะทำงานอะไรก็ช่าง ถือว่าเกิดมาชาตินึงได้เรียนในสิ่งที่ตัวเองรักมากที่สุดก็พอเเล้ว ชาติหน้าก็ไม่รู้จะได้เกิดเป็นคนมานั้งเรียนฝรั่งเศสอีกมั้ย  - _ -

                                                                                        MERCI  A  TOUS 

ผมก็ว่าเรียนในสิ่งที่รักดีกว่าครับ เพราะยังไงสิ่งที่เรารัก พอเราเรียน มันก็มีความสุข

 แล้วมันก็ได้คุณภาพมากกว่าคนมานั่งเรียนเพราะอยากได้งานดีๆแน่นอนครับ

วันนี้นั่งเรียนฝรั่งเศสจริงๆจังๆคาบแรก อ.ถามไรก็ตอบไปหมดเลย เพราะนั่งอยู่หน้า อ. ฮ่าๆ

อ.บอกจำแม่นดี น่าจะไปเป็นนักกฎหมาย แต่บอกว่าไม่ชอบพวกกฎหมาย มันวุ่นวาย อ.บอก งั้นไปเป็นมัคทายก(สะกดไม่ถูกเลยแฮะ คำนี้ ไม่ค่อยได้ใช้)

จารย์บอกจะได้ไม่วุ่นวาย หุหุ จารย์บอกให้ไปนั่งคุยกับศพ - -

ถ้าเราตั้งใจตักตวงเต็มที่ ก็น่าจะคุ้มครับ ใช้ชีวิตทุกวันทุกชั่วโมงให้เป็นประโยชน์นะครับ อย่าอู้เด็ดขาด

บลิว เมื่อเรารู้ เราก็ต้องแบ่งปันนะครับ เพราะคนเก่ง ถ้าบริหารความสัมพันธ์กับสังคมไม่เป็น ก็หาความสุขได้ยากนะครับ ความรู้นั้น ยิ่งแบ่งยิ่งได้ อาจารย์ที่โรงเรียนก็แรงใช่เล่นนะนี่ ดีแล้ว จะได้จัดการลูกศิษย์ปากไวให้อยู่มือ

อยู่มือจริงๆ พูดอะไรกะแกนี่โดนจับทุกคำพูด หุหุ

บลิวก็เรียนแบบว่า ไม่เรียนให้เพื่อนเกลียดอ่ะครับ ไม่งั้นก็อยู่ไม่ไหวเหมือนกัน

จะเสนอตัวตอบเฉพาะอันที่ อ.ถาม แล้วก็รู้ (แต่เพื่อนในห้องก็มองว่าบลิวชอบฝรั่งเสสอยู่แล้ว เลยไม่โดนมองว่าอวดรู้)

ละอีกอย่างบลิวจะตอบเฉพาะอันที่ชัวร์จริงๆ เพราะไม่กล้าเสี่ยงกับ อาจารย์ เพราะแกดุใช่ย่อย แต่บางทีก็ฮาออกมาแบบคาดไม่ถึงเหมือนกัน

ครับผม ^^