ในปี พ.ศ. 2519 โทมัสรู้สึกทึ่งกับภาพลวงตา 3 มิติ หลังจากชมการสาธิตซึ่ง ดูเหมือน หลอดไฟจะยังติดสว่างแม้จะถอดออกจากหลอดไฟแล้วก็ตาม ภาพลวงตาถูกสร้างขึ้นโดยใช้กระจกเว้าที่สะท้อนหลอดไฟดวงที่สอง โทมัสเริ่มทำการทดลอง และในไม่ช้าเธอก็คิดค้นเครื่องส่งสัญญาณภาพลวงตาซึ่งเธอได้รับสิทธิบัตรในปี พ.ศ. 2523 ระบบส่งสัญญาณนี้ใช้เครื่องบันทึกวิดีโอเพื่อถ่ายภาพภาพที่ลอยอยู่หน้ากระจกเว้า ภาพวิดีโอจะถูกส่งไปยังกล้องตัวที่สอง ซึ่งจะฉายภาพด้านหน้ากระจกเว้าตัวที่สอง กระบวนการนี้สร้างภาพลวงตาของภาพ 3 มิติ ต่อมา NASA ได้ใช้เทคโนโลยี นี้ ในแอปพลิเคชันดาวเทียมบางส่วน โทมัสยังคงทำงานที่ นาซา ตลอดช่วงทศวรรษที่ 1980 ในปี 1985 เธอได้รับปริญญาโท ด้าน การบริหารวิศวกรรมจากมหาวิทยาลัยจอร์จ วอชิงตัน ในปีเดียวกันนั้นเธอดำรงตำแหน่งผู้จัดการศูนย์คอมพิวเตอร์สำหรับศูนย์ข้อมูลวิทยาศาสตร์อวกาศแห่งชาติของ NASA ในปี 1986 เธอได้เป็นผู้จัดการโครงการของ Space Physics Analysis Network ของหน่วยงาน ซึ่งก่อตั้งขึ้นเพื่อช่วยให้นักวิทยาศาสตร์แบ่งปันข้อมูลและทำงานร่วมกันในหัวข้อที่เกี่ยวข้องกับอวกาศ ก่อนเกษียณจาก NASA ในปี 1995 โทมัสดำรงตำแหน่งรองหัวหน้าสำนักงานปฏิบัติการข้อมูลวิทยาศาสตร์อวกาศ