ที่อ่านมาเขาว่า มันจับตั้งแต่ คอลงไปเลย เอิ้กๆ

แต่พอนึกแล้วก็น่ากลัว

เพราะที่ไปๆมาก็ไม่เคยเห็นมีบ้านไหนไม่ใช้น้ำมันพืชกันเลย

คงต้องช่วยบอกๆต่อๆกัน ไม่งั้นอนาคตคนไทย คงไม่วาย โรคร้ายกล้ำกลาย แน่นอน

อิอิ (นอกเรื่องยาว มาก......ช่วยนี้คุยกับ อ.ต้น 2 คนบ่อย อิอิ สงสัยคนอื่น มาอ่านแล้วเห็นตอบกัน 2 คน เลยไม่กล้าขัดกัน)

ปล.อยากเรียนพิเศษกับ อ.ต้นมากมาย อ.ต้นไม่มีเปิดคอร์ส สอนที่ต่างจังหวัด หรอครับ

เด็กต่างจังหวัดหาที่เรียนพอเศษก็ยาก (พอไม่มีที่ไหนเปิด เพราะไม่ค่อยมีเด็กเรียน เพราะส่วนมาก

เด็ก ม.ปลายที่มาอยู่ ศิลป์ ฝรั่งเศส ก็จะถูกมองว่าเป็นสายที่เหลือจากสายอื่น แต่อันที่จริงก็สอบเข้ามาเหมือนๆกับสายอื่น)

โรงเรียนผม พูดตรงๆเค้าแทบไม่เห็นว่ามีสายศิลป์ฝรั่งเศส เลยด้วยซ้ำ ทั้งๆที่ ศิลป์จีน มีทั้งครูที่เป็นชาวจีนมาสอน

มีทั้งกิจกรรม ให้ไปที่ประเทศแม่(อิจฉามากมาย เพราะมีถ่ายรูปมาอวดกันด้วย)

อิจฉา >>>>>>>> แต่ต้องตั้งใจ ถึงไม่เจ้าของภาษา เราก็ต้องทำให้เต็มที่ เอิ้กๆๆๆ

ปล2.อยากทำอะไรซักอย่างให้โรงเรียนเห็นบ้าง * * ว่ายังมีสายนี้อยู่(แต่ผมก็พอจะเข้าใจถึงว่าเค้าคิดยังไง เพราะในห้องส่วนมาก ก็เหลวไหลกันจริงๆ ที่ตั้งใจเรียนฝรั่งเศส จริงๆ นับคนได้เลย )

อิอิ เข้ามาทุกที หาอะไรบ่นให้ อ.ต้น ฟังทุกที (ตอนนี้ก็เรียนเนื้อหาในหนังสือของ อ.อนงค์ อยู่ งิ พอดียังพอหาที่เรียนเพิ่มเติมได้)

ดีแล้วละครับ เรียนไว้เถิดไม่เสียหลาย ไม่ขาดทุน อาจารย์ก็มีโอกาสแวะเวียนไปต่างจัดหวัดบ่อย แต่ไม่ค่อยได้ไปสอน ไปทำงานอย่างอื่นมากกว่า อย่างอาทิตย์หน้าก็อาจจะไปที่ร้อยเอ็ดห้าวัน อาจารย์ชอบทำงานลงพื้นที่ เพราะได้สัมผัสชีวิตผู้คนที่น่ารัก บริสุทธิ์ คนแก่ ๆ เขาจะเอ็นดูเราเหมือนลูกหลาน ข้าวปลาอาหารจัดเตรียมเต็มที่ อาจารย์ก็กินปลาร้าเป็นตอนนี้แหละ รวมทั้งจิ้งหรีด แมงกีชอน แล้วก็อื่น ๆ อีกมากมาย นี่ละเสน่ห์ในต่างจังหวัด ไปทีไรไม่ค่อยอยากกลับมากรุงเทพ แต่ด้วยความจำเป็นในหน้าที่ เราก็ต้องกลับมา

พูดถึงสายศิลป์ฝรั่งเศสที่เป็นลูกเมียน้อยนั้น เป็นมานานแล้วครับ สมัยอาจารย์ต้นก็เป็นรุ่นสุดท้ายของโรงเรียนที่แปดริ้ว เขาปิดไล่หลังมาเลย พอจบปุ๊บ ก็ยุบสายฝรั่งเศสทันที ดีนะที่เข้าเรียนทันไม่งั้นแย่แน่ อดเป็นอาจารย์ต้นคนนี้แน่นอน แต่ถึงโรงเรียนไม่ให้ความสำคัญก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่เก่ง การเรียนก็เหมือนการหาอาหาร ถ้าเราหิว แล้วคนอื่นไม่เลี้ยง เราจะยอมอดตาย หรือออกไปหาของกินด้วยลำแข้งของตนเอง เรื่องนี้ใคร ๆ ก็ตอบได้ จริงไหม ถ้ามีคำถามอะไรก็ถามมาเถิด อาจารย์ว่างก็จะตอบให้ ถ้าไม่ว่างคนอื่นเห็นก็จะช่วยกันตอบ เอาความรู้มารวมกันเยอะ ๆ สังคมจะได้เจริญ ขยัน ๆ เพราะอาจารย์ก็ต้องพึ่งคนรุ่นบลิวในการสร้างชาติ

รับทราบครับผม

ไม่ว่าจะยากแค่ไหนก็จะพยายามครับ

เพราะถ้าไม่เดินไปข้างหน้าเราก็หยุดอยู่ที่เดิม(คิดแบบนี้มาตลอด)

ปิดเทอมนี่ผมให้เวลาทั้งหมดกับฝรั่งเศสจริงๆ เพราะเวลาได้เรียน ถึงจะแค่เรียนพิเศษ แต่ผมรู้สึกมีความสุขมากๆ

เพราะมันเป็นอะไรที่เราชอบ พอได้ทำแล้วมันก็รู้สึกดี ^^

โนว์ฮาว สาวรู้ เสนอ
เรื่องปวดหัว เมื่อผู้หญิงจำเป็นต้องขับรถเองก็ต้องปวดจิต กับเรื่องน้ำมันเครื่องของเครื่องยนต์เบนซินและเครื่องยนต์ดีเซลต่างกันอย่างไร
ต้องมารู้เรื่องน้ำมันเครื่องถ้าไม่มี สามีช่วย*0* น้ำมันเครื่องที่แพงที่สุด ไม่ได้เยี่ยมที่สุดสำหรับการปกป้องเครื่องยนต์ทั้งคู่
ให้เลือกตามการใช้งาน เท่าที่ได้อ่านมามี 2 สิ่งที่สำคัญคือ
1.ความใสของน้ำมัน ใสน้อยจะหนืดน้อย หนืดมากจะข้น อยู่ที่การใช้งาน หากใช้งานไม่หนักก็ข้นน้อยประมาณนี้ ^_^
2.สารที่เติมเพิ่มเข้าไป เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพขึ้น เช่น สารลดฟอง สารเพิ่มความต้านทานความร้อน อะไรประมาณนี้แหละ
เครื่องยนต์เบนซิน ไม่น่าจะเอา API น้อยกว่า SL มาเติม การเปลี่ยนถ่าย เลย ๑๐,๐๐๐ กิโลเมตร
ส่วนน้ำมันเครื่องยนต์ดีเซล ก็ไม่เหมาะจะเอาน้ำมันเครื่องที่มี API ต่ำกว่า CH-๔ มาเติม การเปลี่ยนถ่ายก็ ๑๐,๐๐๐ กิโลค่ะ