พายุทอร์นาโดในขั้นสลายตัวอาจมีลักษณะคล้ายกับท่อหรือเชือกแคบๆ และมักจะขดหรือบิดเป็นรูปทรงที่ซับซ้อน พายุทอร์นาโดเหล่านี้เรียกว่า "พายุหมุน" หรือกลายเป็น "พายุทอร์นาโดเชือก" เมื่อพวกเขาลาก เชือกออกไป ความยาวของกรวยจะเพิ่มขึ้น ซึ่งบังคับให้ลมภายในกรวยอ่อนตัวลงเนื่องจากการอนุรักษ์โมเมนตัมเชิงมุม พายุทอร์นาโดหลายกระแสน้ำวนสามารถปรากฏเป็นกลุ่มก้อนที่หมุนวนรอบจุดศูนย์กลางร่วมกัน หรืออาจถูกควบแน่นด้วยการควบแน่น ฝุ่น และเศษเล็กเศษน้อย จนดูเหมือนเป็นช่องทางเดียว ในสหรัฐอเมริกา พายุทอร์นาโดมีความกว้างโดยเฉลี่ยประมาณ 500 ฟุต อย่างไรก็ตาม มีขนาด พายุทอร์นาโด ที่หลากหลาย พายุทอร์นาโดที่มีกำลังอ่อน หรือพายุทอร์นาโดที่รุนแรงแต่กำลังกระจายตัว อาจมีขนาดที่แคบมาก บางครั้งมีความกว้างเพียงไม่กี่ฟุตหรือสองสามเมตร มีรายงานว่าพายุทอร์นาโดลูกหนึ่งมีเส้นทางความเสียหายยาวเพียง 7 ฟุต ในอีกด้านหนึ่งของสเปกตรัม พายุทอร์นาโดแบบลิ่มสามารถมีเส้นทางความเสียหายกว้างหนึ่งไมล์ (1.6 กม.) หรือมากกว่านั้น พายุทอร์นาโดที่ส่งผลกระทบต่อ Hallam, Nebraskaเมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม 2004 มีความกว้างถึง 2.5 ไมล์ (4.0 กม.) ที่พื้น และพายุทอร์นาโดใน El Reno, Oklahomaเมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม 2013 มีความกว้างประมาณ 2.6 ไมล์ (4.2 กม.) กว้างที่สุดในบันทึก