ที่สันเขากลางมหาสมุทร แผ่นเปลือกโลกสอง แผ่น แยกออกจากกันขณะที่หินแมนเทิลร้อนคืบคลานขึ้นไปใต้เปลือกโลกมหาสมุทร ที่บาง การลดลงของความดันในหินชั้นเนื้อโลกที่เพิ่มขึ้นทำให้เกิด การขยายตัวของ อะเดียแบติกและการละลายบางส่วนของหิน ทำให้เกิดภูเขาไฟและสร้างเปลือกโลกในมหาสมุทรใหม่ ขอบเขตของแผ่นเปลือกโลกที่แตกต่างกันส่วนใหญ่อยู่ที่ด้านล่างของมหาสมุทร ดังนั้นการระเบิดของภูเขาไฟส่วนใหญ่บนโลกจึงเป็นการดำน้ำ ก่อตัวเป็นพื้นทะเลใหม่ ควันสีดำ (หรือที่เรียกว่าปล่องใต้ทะเลลึก) เป็นหลักฐานของการปะทุของ เกาะภูเขาไฟ ประเภทนี้ บริเวณสันเขากลางมหาสมุทรอยู่เหนือระดับน้ำทะเล จะเกิดเกาะภูเขาไฟ เช่นไอซ์แลนด์ เขต มุดตัวคือสถานที่ที่แผ่นเปลือกโลก 2 แผ่น ซึ่งโดยปกติคือแผ่นเปลือกโลกมหาสมุทรและแผ่นเปลือกโลกภาคพื้นทวีปชนกัน แผ่นเปลือกโลกมหาสมุทรมุดตัว (มุดลงไปใต้แผ่นพื้นทวีป) ก่อตัวเป็นร่องลึกก้นมหาสมุทรนอกชายฝั่ง ในกระบวนการที่เรียกว่าการละลายของฟลักซ์น้ำที่ปล่อยออกมาจากแผ่นมุดตัวจะลดอุณหภูมิหลอมเหลวของลิ่มเนื้อโลกที่อยู่ด้านล่าง จึงทำให้เกิดหินหนืด หินหนืดนี้มีแนวโน้มที่จะมี ความหนืด สูงมาก เนื่องจากมี ปริมาณ ซิลิกา สูง ดังนั้นมันจึงมัก ไปไม่ถึงพื้นผิว แต่จะเย็นตัวและแข็งตัวที่ความลึก อย่างไรก็ตาม เมื่อมันมาถึงพื้นผิว ภูเขาไฟก็ก่อตัวขึ้น ดังนั้นเขตมุดตัวจึงล้อมรอบด้วยกลุ่มภูเขาไฟที่เรียกว่าอาร์กภูเขาไฟ. ตัวอย่างทั่วไปคือภูเขาไฟใน วงแหวน แห่งไฟแปซิฟิกเช่นภูเขาไฟคาสเคดหรือหมู่เกาะญี่ปุ่นหรือเกาะทางตะวันออกของอินโดนีเซีย