ผู้คนในยุคสำริดจัดการการเงินอย่างไรก่อนที่เงินจะแพร่หลาย? นักวิจัยค้นพบว่าเศษทองสัมฤทธิ์ที่พบในการสะสมในยุโรปหมุนเวียนเป็นสกุลเงิน เศษชิ้นส่วนเหล่านี้ - ซึ่งอาจรวมถึงดาบ ขวาน และเครื่องประดับที่แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ถูกนำมาใช้เป็นเงินสดในช่วงปลายยุคสำริด และอันที่จริงแล้วเป็นไปตามระบบน้ำหนักที่ใช้กันทั่วยุโรป การศึกษานี้วิเคราะห์วัตถุและชิ้นส่วนโลหะประมาณ 2,500 ชิ้นจากบรรดาชิ้นส่วนสะสมนับพันชิ้นจากยุคสำริดตอนปลาย ซึ่งถูกขุดพบในยุโรปกลางและอิตาลีเมื่อเวลาผ่านไป นักวิจัยใช้เทคนิคทางสถิติที่สามารถระบุได้ว่าตัวอย่างการวัดเกิดจากระบบพื้นฐานหรือไม่ เทคนิคนี้สามารถตรวจจับได้ เช่น หากวัตถุที่วิเคราะห์มีจำนวนหลายเท่าของหน่วยน้ำหนัก การวิเคราะห์ของนักวิจัยให้ผลลัพธ์ที่สำคัญมากสำหรับชิ้นส่วนและของเสีย ซึ่งหมายความว่าวัตถุโลหะเหล่านี้ถูกแยกส่วนโดยเจตนาเพื่อให้เป็นไปตามน้ำหนักที่กำหนดไว้ล่วงหน้า การวิเคราะห์ยืนยันว่าหน่วยน้ำหนักที่ควบคุมมวลของโลหะเป็นหน่วยเดียวกันที่แสดงในตุ้มน้ำหนักสมดุลของยุโรปในช่วงเวลาเดียวกัน นักวิจัยสรุปได้ว่าเศษเหล็กเหล่านี้ถูกใช้เป็น เงิน การค้าในยุคดึกดำบรรพ์มักถูกจินตนาการว่าเป็นระบบดั้งเดิมที่อาศัยการแลกเปลี่ยนและการแลกเปลี่ยนของขวัญ โดยเงินดูเหมือนจะเป็นเหตุการณ์สำคัญทางวิวัฒนาการบางอย่างระหว่างการสร้างรัฐสังคมตะวันตก การศึกษาท้าทายแนวคิดนี้ด้วยการนำเสนอแนวคิดที่ว่าเงินเป็นแบบแผนจากล่างขึ้นบนแทนที่จะเป็นกฎระเบียบจากบนลงล่าง เงินในยุคสำริดในยูเรเซียตะวันตกเกิดขึ้นในบริบททางสังคมและการเมืองซึ่งสถาบันของรัฐไม่มีอยู่จริง (เช่นกรณีในยุโรป) หรือไม่สนใจในการบังคับใช้นโยบายการเงินประเภทใด ๆ (เช่นในเมโสโปเตเมีย) ในความเป็นจริงเงินได้แพร่หลายและใช้ในชีวิตประจำวันในทุกระดับของประชากร