สวัสดีครับพี่น้องชุมชน Bonjour Ajarn Ton...

ผมเพิ่งเป็นล่ามมือใหม่สดๆร้อนๆ  เห้ออออออออออออออออ...  ขอถอนหายใจก่อนยาวๆ เพราะว่ากว่าจะผ่านมาได้  เครียดมาก...  ผมจะขออณุญาติแบ่งเรื่องราวเป็นตอนๆน่ะครับ

ลักษณะงาน : -   เป็นล่ามฝรั่งเศส-ไทยให้กับชาวแคนาดา

                    -   เป็นสื่อกลางการสนมนาระหว่าง  นายฝรั่ง กับ เจ้าหน้าที่มูลนิธิดูแลเด็กอพยบเข้าประเทศแบบผิดกฏหมายรวมถึงเด็กๆต่างชาติตามชุมชนด้วย

ระยะเวลา   :   5 วัน ( 2 วันลงพื้นที่  อีก 3 วันแปลในที่ประชุม)

ก่อนรับงาน : ทีแรกนึกว่าเป็นแค่การสนทนาเฉยๆก็เลยคิดว่าคงไม่ยากเท่าไหร่ แต่พอเจ้าหน้าส่งตารางงานมาให้ ปรากฏว่ามีแปลในที่ประชุม  และมีผู้ใหญ่ที่รู้ภาษาฝรั่งเศสดีมาก  ทีนี้เลยกกลุ้มใจมากเพราะนี้คือครั้งแรก  ฝรั่งเศสก็ไม่เคยไป  อาศัยว่าคุยกับเพื่อนบ่อยๆในอินเทอร์เน็ตและพยายามพูด-ฟังในห้อง  เครียดมากครับ  พอหลังจากที่รู้ว่าต้องทำอะไรก็มีเวลา 1 เดือน  ผมใส่หูฟังเปิดคลื่นวิทยุฝรั่งเศสฟังแถบทุกวัน  ฟังก้ไม่ได้รู้เรื่องมากมาย  พยายามหาข้อมูลและคำศัพท์เฉพาะ  โชคดีที่เจ้าหน้าที่ส่งข้อมูลมาให้  มีคำศัพท์เช่น  ลูกปัด  เป็นโรคหิด  เหา  ผู้อพยบเข้าเมืองผิดกฏหมาย ฯลฯ  ผมยอมรับว่าสูญเสียความมั่นใจมาก  ผมเลยขอคำปรึกษาจากอาจารย์ต้น  อาจารย์บอกกับผม  แนะนำว่า ให้ฟังสำเนียงแคนาดาเยอะๆในทีวี  แล้วก็หาศัพท์เฉพาะ  รับงานเขามาแล้วก็ต้อง The Show Must Go On ...  ผมเลยคิดว่า โอเค เราต้องทำให้เต็มที่  อย่างน้อยก็แค่โดนด่า 555555555

เมื่อวันจริงมาถึง : ผมรวบรวมความกล้าอยู่นานขณะที่เดินทางไปเจอหน้าลูกค้าครั้งแรก  แต่ก็ใจดีสู้เสือ  ถึงไหนถึงกันครับ  พอไปถึงปรากฏว่านายฝรั่งเศสพูดสำเนียงแบบคนปารีสเลย  ผมดีใจมาก  และรหว่างทำงานก็ไม่มีปัญหาเลย  มันทำให้ผมคิดออะไรได้อย่างว่า "ความสามารถของเรามันไม่สามารถประเมิณค่าออกมาแบบเป็นนามธรรมจนกว่าเราจะต้องแสดงมันออกมาอย่างเต็มที่ และณ.ช่วงเวลานั้นต่างหากที่ศักยภาพขั้นสูงสุดของเราจะสำแดงอิทธิฤทธ์ออกมาเต็มที่"  คำศัพท์ที่คิดว่าจะลืมไปแล้วมันกลับผลุดขึ้นมาในหัวหลายคำ  ผมสื่อสารไทย-ฝรั่งเศส ไวมาก  จนเจ้าหน้าที่ถามว่า "ทำมากี่ปีแล้วค่ะณัฐ"  ผมดีใจมาก และกลับมาบ้านเล่าประสบณ์การณ์วันแรกให้แม่ฟัง... งานก็รายรื่นไม่มีปัญหา  ทุกวันผมได้มีโอกาสคุยและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับฝรั่งคนนั้น  ทั้งกิจกรรมที่ผมเห็นและทัศนคติของคนมากมายที่ผมมีโอกาสได้พูดคุยข  มันเปิดโลกทัศน์ผมมาก สนุกมากครับ  เป็นการทำงานที่ผมจะไม่ลืมเลย

 เมื่องานเสร็จสิ้น :  ผมก็ได้รับค่าตอบแทนจำนวนหนึ่งซึ่งก็ไม่ได้มากเท่าไหร่  แต่ที่สำคัญคือผมได้ประสบการณ์และเรียนรู้เรื่องราวมากมาย  และได้มิตรภาพ  เพราะผมกับฝรั่งคนนั้นเราเป็นเพื่อนกัน  เขาบอกกับผมว่าปีหน้าเขาจะมาอีก  และหวังว่าจะได้ผมไปเป็นล่าให้เขา  การที่มีผมเป็นเพือนร่วมงานทำให้เขาเข้าใจปัญหาทั้งขององค์กรที่ให้ความช่วยเหลือและความรู้พื้นฐานทางวัฒนธรรม  กลับกัน  ผมก็ได้ความรู้จากเขามากเลยครับ *-* สุดท้ายเขาส่งอีเมลล์มากล่าวชื่นชมการทำงาน  และบอกว่าจะออกประกาศียบัตรจากองค์กรที่แคนาดาให้ผม  เขาใจดีมากครับ*-*

 หวังว่าประสบการณ์ของผมจะเป็นแรงบรรดาลใจให้พี่ๆน้องๆน่ะครับไม่มากก็น้อย

สุดท้าย  ขอขอบคุณอาจารย์ต้นสำหรับคำแนะนำดีดีครับ  ขอบคุณมากครับ